Opa en Oma in de gevangenis
 

door Sytse Tjallingii

 

 

 

 

 

 

 

Dar al Amal, Huis van Hoop, met hart voor de jongens om ze weer op de rails te krijgen.

Hoe is dat om in een 'gevangenis' te verblijven?

Hoe is het om wakker te worden en te weten dat er gewapende bewakers zijn en een hoog hek met prikkeldraad er boven? Hoe is het om niet te weten wat onze medebewoners hebben gedaan zodat ze met handboeien om door de politie hier op bevel van de rechter zijn heen gebracht?

Gelukkig mogen wij er weer uit als we er om vragen! Het is een intense ervaring om acht dagen in de jeugdgevangenis Dar Al Amal, wat 'Huis van Hoop' betekent te verblijven!

Hoe zijn we in deze jeugdgevangenis verzeild geraakt?

Door onze schoonzoon, die Israëliër is, maar in Nederland werkt, voelden we de behoefte om kennis te maken met zijn ouders die in Israel wonen. Toen we in Israel waren, wilden we ook de Palestijnse Quakers in Ramallah opzoeken. Zij hebben al meer dan honderd jaar een prachtig gerestaureerd meeting house (Quaker kerk) in het hart van het drukke citycentrum van Ramallah in Palestina. De stilte van de Quaker bijeenkomsten en de getuigenissen in de meeting raakten ons diep. In de bezoeken die volgden, maakten we kennis met Palestijnen die werkten voor het AFSC (American Friends Service Committee, de Amerikaanse Quaker Hulporganisatie). Ze vroegen ons om een workshop geweldloos communiceren te geven voor een groep jongeren met jeugdleiders van het jeugdprogramma van AFSC in Palestina.

 

Links: Sondos cursist in onze cursus van okt. 2017 demon-streert de giraftaal Rechts:Abdelrachman, advocaat volgt ook onze cursussen demonstreert de jakhalstaal.

 

Wat trainen we in onze communicatiecursussen?

Bij volgende bezoeken vroegen ze ons om communicatiecursussen te geven in Ramallah. We doen dit met technieken uit NLP (Neuro Linguïs-tisch Programmeren), een set van mentale technieken om bewuster te kiezen, je zelfvertrouwen op te bouwen, je beter in de ander te verplaatsen en vooral respect te leren krijgen voor het wereld model van de ander en dat van jezelf. Geweldloze communicatie met giraftaal en jakhalstaal, volgens de methode van Marshall Rosenberg. We hebben in het Quaker meeting huis gezien hoe goed jongeren in een rollenspel kunnen laten zien wat aanvallend en verbindend communiceren is. Dit is de kern van geweldloos communiceren, dat we met de jeugdleiders verder uit diepen. We genieten ervan te zien hoe enthousiast de deelnemers zijn, dus we doen dit werk ook voor ons eigen plezier! Onze vier cursussen en een examen na de vierde cursus hebben we eerder in Ramallah en ook in Gaza gegeven.

 

 

 

Hoe is het om in Israel en Palestina te zijn?

Hoewel het voor ons natuurlijk makkelijk is om daar enkele weken te zijn, omdat we weten dat we weer terug naar Nederland kunnen, blijven er toch veel emoties in onze herinnering. Over onze belevenissen in Gaza hebben we 2014 in de Vriendenkring geschreven. Nog steeds krijgen we berichten van onze cursisten, we voelen ons met hen verbonden: Gaza is een grote gevangenis die af en toe onder raketvuur genomen wordt, waardoor extreme groepen hun kans krijgen.

Wat kan een lokale trainer doen?

Onze organisator en vertaalster is Hekmat Bessiso, zij werkte lange tijd als secretaresse voor de Quakers in Ramallah. Ons werk is dus nauw verbon-den met dat van de Quakers. Hekmat werkt ook als vrijwilligster in de jeugdgevangenis. Zij vroeg ons 2 jaar geleden of we in Dar al Amal een cursus NLP en geweldloos communiceren willen geven. Basel de directeur wil graag het huis open stellen voor nieuwe activiteiten en de kwaliteit van de vrijwilligers en staf nog verder verbeteren. Voor een volledige NLP-Practitioner zijn er vier cursussen van vijf dagen nodig dat we met een examen afronden. De laatste drie keren sliepen we ook in Dar al Amal in een prima bed en 's morgens heerlijke Arabische koffie bij ons eigen verzorgde ontbijt!

 

Boven: April 2017 bij onze vorige cursus, in de tuin een grote berg rommel. Onder: Okt 2017 zelfde plek: alles is opgeruimd, er is nu een groentetuin gemaakt.

 

Wat zien wij voor vooruitgang?

Er is een grote groep vrijwilligers die in Dar al Amal veel werk verzetten, zowel in het lesgeven aan de jongens die er zijn om te rehabiliteren als om het oude gebouw te onderhouden. 's Morgens voor het werk is het een drukte van jewelste in de hal bij de voordeur. Er wordt koffie gedronken en helaas ook veel gerookt, al was dit in oktober wat minder dan bij onze vorige cursussen. Er wordt veel gelachen en het is er gezellig.

De directeur, Basel gaat aan het werk, maar de anderen blijven soms nog wel een poosje zitten praten. Basel is heel goed in contact maken, echt een gevoelsmens. Geweldig wat hij allemaal tot stand brengt! In de eerste plaats weet hij de jongens voor zover wij weten weer op een of andere manier op het goede spoor te krijgen: terug naar school gaan, een baantje krijgen en soms weer bij familie terug komen. Maar in de tweede plaats weet hij de buurt bij het 'huis van hoop' te betrekken. Een van de me-dewerkers, die uit Gaza afkomstig is en niet meer terug kan, woont in het Huis van Hoop. Zijn bruiloft was op het terrein van de jeugdgevangenis vlak na ons vertrek. De jongens hielpen mee met koken en versieren. Er zijn al meer bruiloften 'gepland', dus dat opent nieuwe perspectieven.

 

 

 

Sytse vraagt de mannen: Hoe kun je geweld te verhinderen?

 

Workshop met docenten en studenten psychologie, rechten en maatschappelijk werk.

Basel had ook de workshop georganiseerd die wij op zondagmiddag gaven aan 37 mensen, merendeel docenten en studenten maatschappelijk werk, rechten en psychologie, verbonden aan de universiteit. Er waren ook enkele mentoren van middelbare scholen, die heel enthousiast waren over wat we deden. Wat wij doen is heel praktisch met een minimum aan theorie, wat op een gegeven moment een van de studenten deed vragen om meer 'diepgang'. Ze zijn gewend aan veel theorie, maar ze komen vaak naar onze cursussen om praktische vaardigheden te leren gebruiken.

De workshop was tot onze verrassing aangekondigd als 'De beste praktij-ken om geweld in de gemeenschap tegen te gaan'. In de workshop doen we eerst een oefening om iedereen bewust te maken van de verschillen in beelden die iedereen heeft bij geweld. Het geeft ons meteen een goed inzicht in wat er zoal leeft in Palestina. En dat is niet alleen direct verbonden met de bezetting, al zal die er zeker indirect ook invloed op hebben. De jongens in de jeugdgevangenis komen veelal uit wijken van de steden en dorpen . Een van de opvallende berichten die we horen is dat er relatief veel jongens uit het dorp Salfit komen. We zijn daar drie jaar geleden op bezoek geweest bij een van onze cursisten. De druk van het grote Israëlische settlement Ariel, midden in Palestijns gebied, is heftig. Het dorp is heel veel van zijn grond met olijfbomen kwijt geraakt aan de settlement en dat levert veel werkloosheid en onvrede op. Toch is het belangrijk om de deelnemers bewust te maken van wat ze wel zelf kunnen doen om onderling geweld te stoppen. We hebben daarom naar de achtergronden gevraagd van een van de jongens die in de jeugdgevangenis verblijft en deze als oefenmodel genomen in de workshop.

Uiteraard hebben we herkenbare details en namen veranderd, zodat de privacy gewaarborgd blijft.
De voorgeschiedenis weten we op dat ogenlik nog niet, maar Omar, een jongen die in de buurt woont, heeft op twitter de zus van Ali uitgescholden voor hoer. Ali heeft een mes genomen en is naar Omar toegegaan en hem neergestoken, deze heeft het maar net overleefd. Ali zit nu in de gevangenis en er zijn grote problemen met zijn toekomst.

Nadat we dit voorbeeld hebben uitgelegd roep ik alle mannen naar voren en geef aan om een kring om mij heen te vormen. Ik roep "Ik ben Ali en wil Omar doden met een mes". Dan vraag ik "Wat doen jullie om Ali te verhinderen dit te doen?" Het duurt even voordat ze zich realiseren welke invloed ze hebben, maar dan voel ik al dat sommigen mijn schouders pakken en voor me gaan staan om me tegen te houden. Zo voelen ze allemaal de energie die het geeft om geweld tegen te gaan.Met name de mentoren van middelbare scholen zijn heel enthousiast over deze oefening. Zij zien in de praktijk hoe ze dit kunnen toepassen.

Na de cursus eten in de hal met de jongens, de staf en de deelnemers van onze cursus.
Op de muur: Don't try to change people, just love them, love is what changes us. (vert. Probeer niet om mensen te veranderen, houd van hen. Liefde verandert ons.)

 

Na zeven dagen workshop, cursus van vijf dagen en examen, gaan we op pad naar Jeruzalem, Bethlehem en Tel Aviv, vol goede en indringende ervaringen!